dinsdag 15 november 2011
Bij de beestjes
Na het vakantiepark bleef ik niet bij de pakken zitten. Niet dat ik niets om handen had. In 2004 werd mijn moeder 2 maal opgenomen in het ziekenhuis. De eerste keer gedurende een 4 tal weken in het voorjaar met een longontsteking. Ik was toen net aan het werk in het vakantiepark. Een nieuwe werkgever heeft er ook het raden naar of het een éénmalig fenomeen is dat je vanop het werk met behandelende artsen telefoneert en soms op korte termijn een vrije dag neemt of iets vroeger naar huis moet. Voor mij ook wel moeilijk omdat ik zelf zelden ziek ben en het dus niet gewend ben om verlof te moeten vragen door onvoorziene omstandigheden. Toen mijn moeder daarna terug thuis was, voelde ze zich nog steeds niet optimaal en een maandje later werd ze weer opgenomen in het ziekenhuis. Dit keer verbleef ze er ongeveer 3 maand. Ik was dan nog in het vakantiepark maar het lukte wonderwel om toch alles te combineren. Toen mijn moeder weer naar huis mocht, viel dat zo ongeveer samen met mijn ontslag en had ik dus tijd om in afwachting van dagelijkse huishoudhulp van "Familiehulp" echte familiehulp te bieden. Dus ging ik dagelijks koken en deed al de andere gewone dagelijkse huishoudtaken voor haar. Poetsen moest ik niet doen want daar had ze al iemand voor. Om maar te zeggen dat ik me niet hoefde te vervelen. M'n dagen waren gevuld met huishoudelijk werk bij mijn moeder, solliciteren en sporten. Thuis was er ook nog wel wat te doen want we hadden ook nog 2 schoolgaande tienerzonen in huis. Ik stond er natuurlijk ook niet alleen voor thuis. Mijn wederhelft nam, en neemt nu ook nog, heel wat taken op zich. Zoals gezegd liet ik er echter geen gras over groeien en zocht gelijk een andere job. Dit keer ging ik bewust op zoek naar een job zonder verantwoordelijkheid over anderen. Na het hotel en het vakantiepark had ik dat wel gehad. Bij de ferry was ik in die functie gegroeid en ik was dan wel in naam verantwoordelijk voor de reservatiedienst, maar zo voelde het niet. Dat waren allemaal gemotiveerde collega's met elk hun eigen sterke punten, een echt team. En zo kwam ik terecht in een compleet andere sector : de veevoeding. Ik vond een job als administratief bediende in een KMO die voedingssupplementen voor de veevoeding produceert. Die functietitel dekte wel een iets ruimere lading. Ik deed er een beetje van alles : van telefoon opnemen, bestellingen noteren, facturatie, aankoopbestellingen, boodschappen doen, koffie zetten, beurs organiseren, reizen boeken, foldertjes vertalen tot... Het was wel even aanpassen qua werkomgeving en zeker qua klanten. Ik mag dan al een West-Vlaamse zijn, sommige boeren waren zelfs voor mij moeilijk te verstaan. Ik werd er gelijk in gegooid want toen ik 2 weken in dienst was, ging mijn ene collega 2 weken in verlof, de andere had een nieuwe job en haar opvolgster werd pas een maand later verwacht en een derde werkte halftijds. Zodoende gebeurde het dat ik het dan maar alleen moest zien te redden. En dat lukte nog ook ! Op korte tijd leerde ik heel veel bij. Al bij al was het een leuke job in een leuke omgeving met leuke collega's die wel regelmatig wisselden. Na iets meer dan zes jaar werd ik dan eind februari zelf ook ingewisseld. Onvermijdelijk dacht ik achteraf, maar ik had het niet zien aankomen; meer wil ik daar op heden niet over kwijt. Misschien kan ik ooit eens m'n memoires schrijven, voor mezelf dan, want wie is nu geïnteresseerd in mijn leven, en kan ik er tegen die tijd al objectiever op terugkijken. Nog maar net ontslagen ging ik al op zoek naar een "nieuwe uitdaging", de moed in mijn schoenen. Welk bedrijf wil begot nog iemand van 54 ? Na mijn ontslag liep ik ook niet over van zelfvertrouwen. Ik was me er op dat moment heel pijnlijk van bewust dat ik niet bepaald veel mensenkennis heb, om niet te zeggen erg naïef kan zijn. Maar goed, het ging makkelijker dan verwacht. Ik had mezelf 4 maand gegeven en in minder dan 3 maand was het rond. Ik ging eerst nog op reis naar Italië, dat was al zo gepland, en daags na de terugreis begon ik bij de mmmm...chocolaatjes.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten