2012 een nieuw begin ?

Op facebook moest ik onlangs aan een vriendin uitleggen waarom de foto van een grafsteen van mezelf die voorspelt dat ik het einde van 2012 niet haal "om het vermijden van het einde van de wereld" eigenlijk grappig is.  Sinds mei vorig jaar, toen volgens één of andere Amerikaan de wereld zou vergaan en dat toen niet gebeurde omdat ik dat  "verboden" had omdat we op vakantie waren in Italië, maken een Amerikaanse vriend, die er toen bij was, en ikzelf voortdurend grapjes over het einde van de wereld op mijn verjaardag 21 december 2012.  Die datum zou volgens verschillende voorspelling, o.a. van de Maja's, cruciaal zijn voor de mensheid. Dat ik geboren ben in 1956 en dit jaar op die datum, voor de Amerikanen 12-21-12, 56 jaar wordt maakt het extra mysterieus.  En nu is de grap of ik het dit keer weer ga verbieden of niet.  Het zal ervan afhangen wat dit jaar mij brengt.  Het nieuwe jaar was voor mij niet zo goed begonnen.  Hoewel het oude jaar nog net goed op zijn einde gekomen was.  Ik kreeg op 31 december uiteindelijk toch het stempelgeld waar ik sinds 24 oktober recht op had. Ik ontdekte ook dat ik nog recht had op een extra uitkering van de RVA voor mijn 4 maanden in de chocolaatjesfabriek en ook als ik nog elders weer aan de slag kan.  Maar begin januari had ik dus nog steeds geen nieuwe job.  De rest van de vooruitzichten ? De geboorte van het zesde kleinkind komt steeds dichterbij en daar kijk ik wel naar uit.  En verder brengt de toekomst mij niet veel om vrolijk te zijn.  Ik ging dus door met het afschuimen van alle jobsites en het solliciteren.  Nog steeds leek er weinig beweging in het aanbod te zitten.  Maar uiteindelijk werd ik op 2 plaatsen uitgenodigd voor een gesprek en wonder boven wonder 1 van de 2 wilde mij aanwerven ! Vandaag ben ik aan de vooravond van mijn eerste werkdag bij de Nieuwe Polder van Blankenberge, als administratief medewerkster.  Iets helemaal anders dan ik gewoon ben, maar dat zie ik dan maar als een "uitdaging" om het met een cliché te zeggen.  Tussendoor heb ik de draad en het contact weer opgenomen met een paar oud collega's, vrienden eigenlijk van bij de ferry en het resultaat is een reisje naar Hull waar ik echt naar uitkijk.  Waterstones, voor wie het niet weet : neen het is geen schoenwinkel maar een boekenwinkel, Hull zal het geweten hebben ! We blijven er ook overnachten bij een vriend die we al jaren niet meer gezien hebben. We gingen ook helpen bij de oudste zoon die nog een extra kamer nodig heeft om plaats te hebben voor de baby half maart.  De zolder wordt een slaapkamer en die moest behangen worden, goed dat ik geen hoogtevrees heb, en er moest ook nog tapijt komen.  We hebben ook nog rond geshopt voor een nieuwe voordeur en balustrades voor onze balkons.  Dus jullie zien, ik heb niet stil gezeten.  En uiteindelijk hebben we ook al geboekt om eind september nog eens naar Rhodos te gaan.  Dus 2012 ziet er geleidelijk aan toch al wat beter uit.  En verder wil ik dit jaar nog maar eens een poging wagen om een grote NSF reünie te organiseren.  En morgen te midden van de Polder een nieuwe job onder de knie krijgen.  Hopelijk voor het laatst.

Chocolates and pigs

Animal feed additives.  I knew more about the subject than I had expected.  As I  am constantly battling to keep my weight in check, anything to do with food gets my attention.  When you're on a diet, you have to make sure that it is a balanced diet.  So I had already read a lot about what type of food contains all the vitamins and minerals and anything else a body needs.  Animal nutrition is an art.  The animals are destined for human consumption and food safety regulations are very strict.  Most of the 'premixes' as the mixes of feed additives were called, made at the plant were for pigs.  In no time I got the hang of my new job. I had to.  Within 2 weeks I had to be "operational" because  one of my colleagues to be had resigned leaving within two weeks and her replacement wasn't due to start in her new job untill 4 weeks later, another was going on a 2 week holiday coinciding with the departure of colleague nr 1 and the third only worked half time.  But I managed.  Many colleagues came and went during the 6 years I worked there and I should have realised that unavoidably my day to go would come.  As it was I didn't see it coming.  But before that time, I performed a great many tasks : the normal things like answering the phone, taking the orders, placing purchasing orders, but also making and serving coffee, doing the shopping,  and to top it of f organising fairs and a seminar and making flight and hotel reservations.  In the end I was fired.  I did not take it very well.  I felt betrayed as I knew they had been hiring my replacement behind my back and probably 3 of my office colleagues knew I was going to be fired.
There I was : 54 and back on the street.  I was so determined to get back at work that it only took me 2 and 1/2 months to find another job, taking a pay cut of about 600 € a month after taxes, but a job nevertheless.  And a good job it turned out to be; with great new very young colleagues, young enough to be my daughters.  They were, still are I'm sure, very dynamic, motivated and intelligent and even goodlooking !  I forgot to say that I started my new job in a chocolate factory ! Not really a chocolate factory but a Belgian chocolates factory.  So again I start from scratch.  But I enjoy it very much.  The girls are a litle crazy, but so am I.  They work hard but also laugh a lot.  It is very nice working with them and I really love it, even though it is hard work.  But it never rains but it pours.  It had not been a good year for me except for the new job, and now it turned out the company had financial problems and at the end of August a large dutch company did a bid and effectively took over the factory in Brugge.  Obviously they had to reorganize and some of my new colleagues and me had to be let go.  So sadly I had to leave my "daughters" and was out on the market again.  But I"m still in touch with  the girls and we meet up from time to time so my short passage in the world of chocolate has not left me empty handed, or rather empty hearted I should say.

Life goes on

I've continued my story, at least the story of my professional career, in Dutch but not in English.  I've decided to go on with the story in English for the fun of it and to keep up my English language skills.  It's for the readers, if any, to judge if my writing in English is passable. 
So I was fired in 2003, aged 46 with 25 years of professional experience.  I had always loved my job, even after the takeover.  The atmosphere was different afterwards and a lot of things had changed but our goals hadn't changed.  But now on to another job.  Me and most of my colleagues were jobless on May 1st.  By that time I had already found a new job : head receptionist and reponsible for group bookings and meetings and incentives at a hotel in Bruges; it was agreed I would take a month off before starting to work in this new environment.   Unfortunately it turned out my new employer was not as convinced of my intelectual and professional capabilities as the previous one.  As I was used to a great deal of autonomy, it was very hard for me to have someone constantly looking over my shoulder and criticising my every move.  After 3 months it was decided I was not the right person for the job.  I wasn't sorry.  I would have left anyway.  I was just sorry I had been working all summer and I think that was actually the warmest summer we had for the last 20 years.
After this debacle I took a couple of months for myself, doing lots of things round the house, for my mother, as she had been hospitalised for 3 months and was still recovering from that, and doing nice relaxing things like reading and going to the gym with a friend who had just lost her job.  After that I found another job near home : as a call center supervisor for a company with 4 holiday villages in Belgium.  Again this was not really what I had expected.  I lasted 6 months there and so in September 2004, I had to start looking for another new employment.  This time I didn't apply for jobs where I would have to manage or coach others, and so I found a job with a small company that produces additives for animal feed.  A somewhat controversial business at any time but just at that time, cyclists, even a very famous one,  in Belgium had been provided illegal drugs by a veterinary doctor.  Whenever I told my friends about my new job they always started making jokes.  And so a whole new world unraveled before me.  From tourism to the animal feed industry.  And this time it lasted more than 6 years.